Steenkool is eigenlijk gewoon hele oude biomassa. Het zijn resten van planten die meer dan 300 miljoen jaar geleden groeiden. Dode planten op het land worden opgeruimd door bacteriën en schimmels. Maar dode moerasplanten en planten die in het water vallen, blijven op de bodem liggen, doordat er geen zuurstof bij kan. Zo ontstaat een steeds dikkere laag met plantenresten: veen. In de loop der eeuwen vormt zich een dikke laag zand en klei op de plantenresten. Ze komen steeds dieper te liggen, waar het ook warmer is. Langzaam worden de plantenresten samengeperst tot steenkool. Toen zo'n 200 jaar geleden de stoommachine werd uitgevonden konden de mensen de steenkool goed gebruiken. Steenkool brandt goed omdat er veel energie in is samengeperst. Overal ter wereld gingen ze naar steenkool graven. Waarschijnlijk is de steenkool die in miljoenen jaren werd gevormd over een paar honderd jaar op.